ฮาฮา

การแต่งตัวเหมือนกันนั้นถือเป็นเอกลักษณ์และการแสดงออกแบบหนึ่งถึงความรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกันซึ่งเราจะเห็นได้จากเรื่องใกล้ใกล้ตัวมากมายรอบรอบตัวเรานี้แหละอย่างเช่นการใช้ชุดธีมของกลุ่มเพื่อนเวลาที่ออกไปทำกิจกรรม หรือขยับไปตามบริษัทเวลาที่เราออกไปเที่ยวด้วยกันเป็นหมู่คณะก็จะต้องมีของบางอย่างที่เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าเป็นเพื่อนที่มาด้วยกันอย่างเช่นหมวกเป็นต้น และที่ขาดไม่ได้เลยที่เราเห็นได้อย่างแน่นอนนั้นก็คือในการแต่งงานนั้นเองพวกเราก็ไม่รู้เหมือนกันวันใครเป็นคนริเริ่มว่าบรรยากาศและการแต่งตัวสำหรับเหล่าผู้มาร่วมงานนั้นจะมีการบอกลักษณะอย่างเช่นสีเสื้อผ้าหรือรูปแบบชุดที่ไปในทางเดียวกันซึ่งมันก็ทำให้เวลาที่เราถ่ายภาพออกมาแล้วก็ดูสวยงามเข้ากันได้และมองดูเหมือนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันมากมากเลย แต่ก่อนที่จะไปถึงขึ้นแต่งงานเพื่อนเพื่อนเคยได้ลองสวมเสื้อธีมเดียวกันหรือที่เรียกว่าเสื้อคู่กับแฟนบ้างไหมแล้วตอนที่สวมรู้สึกแบบไหนกันบ้างละ หลายคนอาจจะเขิลแต่หลายคนก็น่าจะชอบอย่างวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระได้ไปเจอภาพของคู่รักที่ชอบแต่งตัวเหมือนเหมือนกันซึ่งไม่ได้แต่งกันแค่วันหรือสองวันแต่คู่นี้เค้าแต่งกันแบบยาวนานเลย เราขอแนะนำให้เพื่อนเพื่อนได้รู้จักกับคุณบอนและคุณปอน คู่รักจากญี่ปุ่นที่ลงภาพคู่บน IG ที่แต่ละรูปนั้นก็สวมเสื้อผ้าที่เหมือนกันได้อย่างลงตัว ชุดแรกเบาเบากับชุดไหมพรมสีขาวกับเสื้อลายสีแดงที่ทำให้วันที่อากาศหนาวๆแบบนี้สดใสขึ้นได้ จากคำให้สัมภาษณ์ของคุณปอนและคุณบอนเกี่ยวกับเรื่องการแต่งตัวที่แสนลงตัวกับชุดคู่ที่ไปไหนใครก็รู้ว่าต้องมาด้วยกันอย่างแน่นอนเกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของการที่ทั้งคู่ได้เริ่มหันมาสวมใส่เสื้อผ้าที่เป็นแบบธีมเดียวกันนี้พวกเราก็ได้คำตอบว่า ก่อนหน้านี้พวกเค้าก็แต่งตัวธรรมดาทั่วไปนี้แหละแต่พอเริ่มที่จะมีอายุมากขึ้นก็อยากลองทำอะไรใหม่ๆหลายหลายอย่างอย่างการออกไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ รวมไปถึงอยากที่จะลองสนุกไปกับสไตล์และแฟชั่นแบบที่ครั้งหนึ่งเคยได้ทำกันสมัยวัยรุ่น ซึ่งนั้นเองที่ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการสวมเสื้อคู่ของเรานั้นเอง และทั้งคู่ก็ยังบอกอีกว่าชุดเสื้อผ้าต่าง ๆ ที่ได้สวมใส่นั้นไม่ได้เป็นชุดใหม่ทั้งหมดตลอดเวลาแต่เป็นชุดที่เกิดจากการเลือกใช้สิ่งที่มีอยู่แล้วเป็นหลักและมองหาสิ่งอื่น ๆ เข้ามาเพิ่มเรียกได้ว่าเป็นการมิกซ์แอนด์แมทช์จากสิ่งที่มีอยู่นั้นเอง ซึ่งความบังเอิญเมื่อมีเพื่อนคนหนึ่งได้ถ่ายภาพคู่ของพวกเค้าลง IG และได้รับการตอบรับที่ดีมากมากเลยทำให้ทั้งคู่หันมาลองเริ่มเล่น IG และลงภาพคู่ของตนเองจนถึงตอนนี้มีผู้ติดตามมากกว่า แปดแสนคนเลยนะซึ่งสไตล์การแต่งตัวที่ทำให้ทั้งคู่เป็นธีมเดียวกันนั้นก็คือการเลือกสีพื้นแบบเดียวกันแล้วตามด้วยสิ่งอื่น ๆ อย่างเสื้อคลุมหรือของใช้บางอย่างลงไปที่ทำให้รุ้สึกไปในทางเดียวกันนั้นเอง อย่างภาพนี้ชุดสีน้ำเงินกับกระเป๋าถือก็เข้ากันได้ดีนะ อีกหนึ่งสิ่งที่เราฟังจากคำสัมภาษณ์ของทั้งคู่แล้วก็ทำให้เราต้องยกนิ้วให้เลย...

เมื่อทุกอย่างถูกย่อให้เล็กลงและรวมเข้ามาอยู่ในอุปกรณ์ที่ใครต่อใครก็สามารถหามาใช้งานได้อีกทั้งยังมีระบบการแลกเปลี่ยนข้อมูลและแหล่งรวบรวมสิ่งต่าง ๆ อย่างเว็บไซต์และโซเชียลมีเดียต่าง ๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้กลายเป็นเหมือนอีกหนึ่งสิ่งที่พวกเราแทบทุกคนจะต้องมีและเข้าไปใช้งานเลยก็ว่าได้ หลายหลายคนใช้ช่องทางของโซเชียลมีเดียในการทำงานและหลายคนก็มองหาความรู้และประสบการณ์ใหม่ๆ ผ่านทางการส่งต่อผ่านสิ่งเหล่านี้และยังมีอีกหลายหลายคนที่ใช้มันเป็นเหมือนสถานที่ที่เอาไว้บอกเล่าเรื่องราวในแต่ละวัน แต่สิ่งที่เรากำลังพยายามถ่ายทอดออกไปอย่างภาพถ่ายหรือเรื่องราวที่จะส่งต่อทั้งหลายเหล่านี้นั้น เมื่อเราเห็นก็ต้องใช้ความคิดของเราเองเพื่อไตร่ตรองเรื่องราวและข้อมูลที่เราได้รับมาด้วยเพราะอันที่จริงแล้วสิ่งที่เราเห็นนั้นมันก็เป็นแต่ภาพถ่ายและข้อความที่ถูกเขียนขึ้นมาซึ่งบ้างครั้งเราจะทำให้มันดูสวยหรูขนาดไหนก็ย่อมที่จะทำได้ วันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระได้ไปอ่านบทความของศิลปินท่านหนึ่งที่แสดงอีกด้านหนึ่งซึ่งอยู่หลังภาพสวยหรูที่พวกเราเห็นและพอพวกเราชาวสัพเพเหระได้อ่านก็อินไปกับมุมมองของศิลปินท่านนี้ก็เลยอยากจะนำมาให้เพื่อนเพื่อนได้ชมกันด้วย ถ้าพร้อมแล้วก็ลองไปดูกันเลยว่ามีเรื่องอะไรกันบ้าง หลายครั้งที่เราได้เห็นถึงภาพที่แสดงออกมาให้เราได้เห็นว่าใครต่อใครนั้นพยายามที่จะทำสิ่งที่ดีและเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นแต่อีกด้านเราเองก็เป็นนะที่คิดถึงเรื่องของความสะดวกสบายของตัวเองมาก่อน ยามเมื่อเรานั่งอยู่หน้าคอมหรือกำลังมองดูเรื่องราวต่าง ๆบนโทรศัพท์ทุกสิ่งที่เราไม่รุ้ดุเหมือนเป็นเรื่องน่าสนใจทั้งหมดแต่กลับเรื่องที่เราจำเป็นอย่างการเรียนนั้นกลายเป็นว่าหลายหลายแทบจะไม่สนใจเลย หลายครั้งที่เรามองเห็นภาพถ่ายของเพื่อนเพื่อนที่ดูแล้วเหมือนจะเป็นคู่รักแห่งปีแต่กลายเป็นว่าตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกลับเห็นแต่ความไม่ลงรอยกันเพราะแน่นอนว่าคนเรามักนำเสนอแต่ด้านที่ดูดีให้คนอื่นๆ เห็นนั้นเอง สำหรับตัวเลขต่างๆอย่างจำนวนผ้ชมหรือคนติดตามนั้นไม่ได้ช่วยให้เรามีเพื่อนดีดีหรือเพื่อนสนิทในชีวิตจริงเลย ข้อความที่ส่งผ่านมาไม่ได้บอกถึงความรู้สึกจริง ๆ ก่อนหน้านี้ที่เรายังมีแค่เพียงโทรศัพท์ไว้โทรหากันหรือยังต้องส่งจดหมายเพื่อนบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ สำหรับเพื่อนหรือญาติสนิทนั้นล้วนเกิดขึ้นเพราะความรู้สึกคิดถึงและห่วงใยจริง ๆ แต่ทุกวันนี้ที่ทุกอย่างง่ายขึ้นเราสามารถส่งทั้งภาพและเสียงได้ตลอดเวลาแต่กลายเป็นว่าเรากลับรับรู้ถึงความจริงใจได้น้อยลง พวกเราหลายคนเหมือนเป็นคนเปิดเผยเพราะมีรูปภาพของอาหารหรือกิจกรรมต่างๆ ที่ดูดีตลอดเวลาแต่เรากลับพบว่าหลายคนทำสิ่งเหล่านั้นไปเพื่อให้เพื่อนเพื่อนคนอื่นๆ ได้เห็นทั้งๆที่ไม่ได้ชอบสิ่งเหล่านั้นเลย พวกเรากลับเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ออกไปให้คนอื่น ๆ รู้โดยที่เราเองแทบไม่รู้เลยว่าจะมีใครรู้เรื่องราวเหล่านั้นบ้างซึ่งบ้างครั้งมันก็อาจจะทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวุ่นตามเรามาที่หลังได้ เรื่องที่ดูเหมือนง่ายๆสบายๆที่เราเห็นเป็รภาพเหล่านั้นแล้วเบื้องหลังนั้นอาจจะมีอะไรอีกมากมายที่เราไม่รู้และคาดไม่ถึงดังนั้นเวลาที่เราเห็นเพื่อนเพื่อนหรือใครต่อใครทำสิ่งต่าง...

ในแต่ละวันของเราเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาในแต่ละวันนั้น สิ่งที่พวกเราต้องเติมเข้าไปในร่างกายของเรานั้นก็คืออาหารนั้นเอง แต่ถึงแม้ว่ามันเป็นสิ่งที่เราต้องทานแต่ว่าสิ่งที่เราพบก็คือทุกคนนั้นมีความต้องการอาหารแตกต่างกันไปบางคนชอบทานมากมากบางคนก็ชอบทานน้อยน้อย บางคนชอบทานผักบางคนชอบทานข้าวโดยปรกติแล้วเป็นที่รู้กันว่าเรามีมื้ออาหารสามมื้อที่จะต้องทานนั้นก็คือมื้อเช้า มือเที่ยง และมื้อเย็น และยังมีอีกหลายหลายคนที่เพิ่มทานมื้อดึกหรือมื้อค่ำหรือแม้กระทั้งมื้อของหวานต่าง ๆ อีกด้วย แต่ในทางกลับกันเรากลับพบว่าเพื่อนเพื่อนบางคนของเรานั้นกลับละเลยที่จะทานอาหารมื้อเช้าไปซึ่งหากเป็นแค่บางวันนั้นก็พอจะเข้าใจเพราะมันอาจจะมีธุระหรือเร่งรีบนั้นเองแต่ถ้าเพื่อนเพื่อนละเลยจนเป็นเรื่องปรกติแล้วละก็เราก็ไม่อยากให้เพื่อนเพื่อนทำแบบนั้นเพราะอันที่จริงแล้วเราควรได้รับอาหารให้ครบถ้วน ซึ่งวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวดีดีของการได้ทานอาการเช้ามาฝากเพื่อนเพื่อนกันสักหน่อย มาดูกันสิว่าเราจะมีอะไรดีดีที่เกิดขึ้นกับเราได้บ้าง เริ่มจากการทานอาหารเช้าให้ครบทุกวัน เราต้องทราบกันก่อนเลยว่าร่างกายของเรานั้นปรกติแล้วจะมีสิ่งที่เรียกว่านาฬิกาของร่างกายที่เป็นเหมือนกำหนดการทำงานและสิ่งต่าง ๆ อัตโนมัติเมื่อถึงเวลาของมันอย่างเช่นตอนกลางคืนก็จะมีการซ่อมแซ่มส่วนต่าง ๆ ภายในเป็นและในเวลากลางวันนาฬิกานี้เองก็ยังคงทำงานของมันอย่างต่อเนื่องซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ต้องการสิ่งที่เรียกว่าแหล่งพลังงานและแหล่งทรัพยากรที่จะเอาไปทำสิ่งต่าง ๆ นั้นเองซึ่งแน่นอนว่ามันก็จะได้รับมาจากอาหารที่เราทานเข้าไปนั้นเองดังนั้น เราจึงควรที่จะต้องทานอาหารให้เพียงพอกับความต้องการนั้นเองแล้วทำไมอาหารเช้าถึงเป็นสิ่งที่ใครต่อใครแนะนำให้เราทานเหตุผลก็คือในตอนที่คุณนอนหลับมานั้นร่างกายของคุณก็ได้ใช้อาหารจากช่วงมื้อเย็นไปเรียบร้อยแล้ว เพราะช่วงเวลาหลังจากมื้ออาหารเย็นก็อย่างน้อย 8-12 ชั่วโมงที่เราไม่ได้มีอาหารเข้าไปในร่างกายดังนั้นเพื่อที่คุณจะได้ทำสิ่งต่าง ๆ ต่อไปได้แบบเรียบร้อยคุณก็ควรจะต้องเติมบางสิ่งบางอย่างเข้าไปก่อนนั้นเอง อารมณ์ของคุณจะไม่คงที่ เพื่อนเพื่อนเคยได้ยินคำว่าโมโหหิวกันบ้างไหมนั้นฟังดูเหมือนเรื่องตลกแต่มีอีกหลายหลายคนที่ได้เคยเจอเหตุการณ์นี้มาแล้วว่าการที่ใครสักคนหนึ่งไม่ได้ทานอาหารแล้วจะสามารถพาลไปได้ทุกเรื่อง ซึ่งสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเราร่างกายของเรานั้นเมื่อขาดอาหารก็จะไม่สามารถสร้างน้ำตาลที่เป็นพลังงานของร่างกายได้ซึ่งหากเป็นแบบนั้นแล้วระบบของตัวก็จะเริ่มทำบางสิ่งบางอย่างและนั้นเองที่เป็นที่มาของการที่เราจะรู้สึกหงุดหงิดหรืออารมณ์เสียนั้นเอง...