เรื่องราวดี

เรื่องราวของความสุขหรือเรื่องราวของสิ่งต่าง ๆที่เราชอบใจนั้นมันไม่สามารถวัดได้ว่าสิ่งเหล่านั้นมันจะมีค่าหรือมีสาระหรือมีอะไรก็แล้วแต่จะคิด เพราะมันเป็นเรื่องของมุมมองของแต่ละคนที่คิดต่างๆกันไปนั้นเอง อย่างบางคนที่ชอบเรื่องของการเล่นเกมส์ก็คิดว่าการที่สามารถสร้างสถิติในการผ่านหรือจบเกมส์ที่เค้าชอบให้เร็วที่สุดคือความสุข แต่บางคนที่รักในเสียงหัวเราะก็อาจจะต้องการที่จะสร้างภาพความสนุกสักอย่างให้เพื่อนเพื่อนหรือใครก็ตามที่ได้เห็นสิ่งเหล่านั้นแล้วแสดงรอยยิ้มออกมาก็เพียงพอแล้ว วันนี้เราก็เลยเอาภาพของเพื่อนเพื่อนที่ได้ทำสิ่งต่างๆ ออกมาด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งแล้วและบางอย่างก็ออกมาน่ารักและสร้างรอยยิ้มให้กับเพื่อนเพื่อนที่ได้พบเห็นมันด้วยลองไปชมกันสิว่ามีเรื่องราวอะไรที่น่าสนใจกันบ้าง lowcost cosplayอาจจะฟังดูง่ายแต่มันก็ต้องใช้หลายหลายอย่างในการคิดเพื่อให้ได้สิ่งที่เราต้องการจะสื่อสาร และเพื่อนของเราท่านนี้ก็ทำออกมาได้ดีนะลองชมภาพที่เค้า Cosplay ดูก็น่ารักดีนะ © Reddit เมื่อผ้าห่มของที่บ้านไม่มีคนต้องการแต่เราคิดว่ามันน่าจะเปลี่ยนเป็นเสื้อสวยๆ ได้ และเมื่อลองลงมือทำก็ได้อย่างที่เราคิดจริงๆ กับเสื้อสเวตเตอร์ตัวนี้ที่ทำออกมาได้ดีเลยนะ © reillyfitz / Reddit ลองทำภาพพิมพ์ลายด้วยการลงดินสอขาวดำถึงจะใช้เวลาอยู่นาน แต่มันก็คุ้มค่ามากมาก © foxtooth / Reddit หลายคนบอกว่ารถตู้หรือรถบ้านมันจะสะดวกสบายไปได้อย่างไร และนี้คือข้อพิสูจน์ที่เราอยากจะทำให้เพื่อนเพื่อนได้เห็นกัน กับห้องในรถตู้ที่เราลงมือแต่งอยู่นาน © Reddit ความสวยงามจากภาพวาดที่เราชื่นชอบ...

เรื่องบางเรื่องมันก็พูดกันยากแต่บางเรื่องมันก็เป็นเรื่องที่พูดกันง่าย นั้นคือเหตุผลที่ทำให้เราไม่สามารถบอกสิ่งต่าง ๆ ที่เรารู้หรือที่เราคิดออกไปให้ใครต่อฟังกันได้ทั้งหมดหรือบอกให้ทุกคนหรือแม้กระทั้งบอกให้ใครบ้างคนฟังเรื่องเหล่านี้ได้ ซึ่งมันก็ย่อมมีเหตุผลและผลของแต่ละคนที่คิดเห็นต่างกันออกไปนั้นเอง ซึ่งสำหรับผู้ชายแล้วส่วนใหญ่ก็คงจะเลือกการใช้วิธีนิ่งเงียบไป เวลาที่ไม่อยากจะออกความคิดเห็นหรือเวลาที่ได้พบเจอเรื่องราวต่าง ๆ แล้วก็ไม่อยากบอกใคร ซึ่งในความคิดของคนเหล่านั้นก็อาจจะเกรงว่าสิ่งที่เราจะบอกหรือพูดออกไปอาจจะสร้างปัญหาให้กับอีกหลายหลายคนก็เป็นได้นั้นเอง ซึ่งนั้นก็อาจจะดีดีหรือไม่ดีนั้นเราเองก็ไม่สามารถตัดสินอะไรได้ แต่วันนี้พวกเราโชคดีที่มีหนุ่ม ๆ หลายคนยินดีที่จะแบ่งปันความคิดบางอย่างที่ซ่อนอยู่เพื่อทำให้เรื่องราวต่าง ๆ มันง่ายขึ้นเพราะอันที่จริงแล้วบางเรื่องมันก็ไม่ได้เป็นปัญหาหรืออะไรที่ยิ่งใหญ่อย่างที่เหล่าคุณผู้ชายคิดกันนั้นเอง เราลองมาฟังเรื่องราวเหล่านั้นกันเลยดีกว่านะ ไม่กล้าแสดงออก สำหรับผู้ชายหลายหลายคนการแสดงความรู้สึกอย่างการกอดคนที่เรารักและรู้สึกดีมันยากมากๆเลย แต่บางครั้งพวกเราก็ต้องการ การกอดหรือชมเชยถึงมันจะเป็นสิ่งเล็กน้อยแต่ก็มีความหมายมาก และทำให้ผมมีความสุขสักพักเลย และนี้คือภาพตัวอย่างของเพื่อนเราที่ได้รับคำชมและกล้าที่จะแสดงออกซึ่งความรู้สึกดีดี depositphotos.com และนั้นทำให้เค้าดูเปลี่ยนแปลงไป เป็นคนที่ดูสดใสและน่าสนใจขึ้นเยอะเลย ถึงจะไม่ได้เต้นแต่เราก็สนุกกับงานเลี้ยงอยู่ เราจะพบได้ว่าหากมีงานเลี้ยงสังสรรค์หรืองานเลี้ยงอะไรสักอย่างแล้วละก็คนที่จะนั่งเฝ้าโต๊ะส่วนใหญ่ก็จะเป็นเหล่าบรรดาคุณผู้ชายนั้นเอง แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าพวกเค้าไม่ได้ไม่ชอบงานเลี้ยงหรือไม่ได้รู้สึกไม่สนุกกับงาน แต่เราอยากจะบอกว่าการเต้นหรือการแสดงออกด้วยท่าทางต่าง ๆ นั้นเป็นสิ่งที่พวกเราไม่ถนัดอย่างมาก...

สิ่งที่ทำให้พวกเราและเพื่อนเพื่อนและอีกหลายหลายคนสามารถอยู่ร่วมกันได้ นั้นก็คือพวกเรามีความคิดและมีแนวทางบางอย่างที่เหมือนกัน หรืออาจจะมีเป้าหมายบางอย่างร่วมกันอยู่นั้นเอง ที่ทำให้พวกเราสามารถรวมกลุ่มกันอยู่ได้ แต่แน่นอนว่าการที่เราต้องอยู่กับใครสักคนหรือสักกลุ่มหนึ่งละก็ย่อมต้องมีการกระทบกระทั่งกันไม่มากก็น้อย ซึ่งสิ่งที่จะมาช่วยในเรื่องนี้ก็คือความประนีประนอมนั้นเองซึ่งนั้นก็เป็นเรื่องที่ดีที่เราจะเลือกใช้มันในการทำให้ทุกคนสามารถอยู่และทำสิงต่าง ๆ รวมกันได้ แต่ใครจะไปคาดคิดละว่าหากเราเองที่เป็นคนเลือกใช้งานความประนีประนอมแบบมากเกินไปมันจะกลายเป็นจุดอ่อนที่ใครต่อใครก็อาจจะมาใช้งานเราเกินจำเป็นด้วยก็ได้ วันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวและข้อคิดบางอย่างมาให้เพื่อนเพื่อนได้ลองอ่านและทำความเข้าใจกันดูเพื่อที่ว่าเราเองนั้นจะได้วางตัวของเราเองให้อยู่ในจุดที่ทั้งเข้ากับคนอื่นได้และไม่ได้โดนเอาเปรียบจนมากเกินไปนั้นเอง การคิดถึงคนอื่นๆเป็นเรื่องที่ดีแต่หากว่าคุณคิดถึงคนอื่นๆจนทำให้ตัวเองไม่สามารถทำในสิ่งที่อยากทำได้นั้นมันก็เป็นเรื่องที่คงต้องเอามาคิดกันใหม่แล้วละ เมื่อการอยู่รวมกันคือการสร้างความสุขรวมกันแล้วละก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างแน่นอนที่คุณจะสนใจในความรู้สึกและวันสำคัญของคนรอบข้าง แต่สิ่งหนึ่งที่เราอยากจะบอกนั้นก็คือการที่คุณทำให้คนอื่นๆ มีความสุขนั้นต้องอยู่ในกรอบที่ว่าคุณได้ทำให้ตัวคุณเองมีความสุขก่อนแล้วเช่นกัน อย่างเช่นหากการมอบของขวัญที่มีมูลค่ากับใครสักคนโดยที่คุณจะต้องยอมเสียสละสิ่งต่าง ๆ และสิ่งของที่คุณอยากได้แล้วละก็สิ่งนั้นก็ไม่ได้เรียกว่าเป็นการสร้างความสุขไปได้หรอกเพราะมันเหมือนกับการที่คุณเป็นคนจัดหาให้อยู่ฝ่ายเดียวนั้นเอง ดังนั้นลองมองหาของขวัญที่ตัวเองอยากได้ให้กับตัวเองก่อนที่จะไปมอบความสุขให้คนอื่นๆ จะทำให้คุณรู้สึกดีกว่าในการให้สิ่งเหล่านั้นเพราะนั้นหมายความว่าคุณได้เลือกในสิ่งที่เหมาะสมให้กับตัวเองและคนรอบข้างแล้วนั้นเอง การให้สิ่งของที่เรามีและเคยใช้มาก่อนไม่ใช่สิ่งที่น่าละอาย บางคนคิดว่าสินค้ามือสองหรือของมือของจากที่เราเคยใช้งานมาแล้วนั้นไม่เหมาะที่จะให้คนอื่นๆ ที่เรารู้จักเพราะอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่สมควรแต่อันที่จริงแล้วหากสิ่งของเหล่านั้นยังอยู่ในสภาพที่ดีและยังสามารถใช้งานได้ละก็มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลยที่จะส่งมอบสิ่งเหล่านั้นไปให้เพื่อนเพื่อนหรือคนอื่นๆ รอบๆตัวเรา เพียงแต่ว่าคุณอาจจะต้องถามเค้าก่อนว่าต้องการหรือสนใจในสิ่งของเหล่านั้นบ้างหรือเปล่าเท่านั้นเอง การช่วยทำบางสิ่งบางอย่างให้ในบางครั้งไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องทำสิ่งนั้นตลอดไป แน่นอนว่าเราหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะมีเรื่องต้องไปขอให้คนอื่นๆ ช่วยทำให้เราอาจจะเป็นเรื่องง่ายๆ หรืออาจจะเป็นเรื่องยากๆก็ตามแต่สิ่งหนึ่งที่คุณต้องจดและจำไว้ว่าเรื่องที่เราทำให้หรือช่วยคนอื่น ไม่ว่าจะบ่อยครั้งแค่ไหนหรือนานๆครั้งก็ตามมันคือสิ่งที่เราให้ความช่วยเหลือกันเป็นครั้งๆไปไม่ใช้การรับสิ่งนั้นมาเป็นหน้าที่หรืองานหลักดังนั้นคุณเองก็ต้องเข้าใจด้วยว่า เพื่อนที่มาช่วยคุณนั้นไม่จำเป็นต้องทำสิ่งนี้ไปเรื่อยๆ...

ทุกวันนี้เรื่องเล็กเล็กน้อยน้อยที่อยู่รอบตัวเรานั้นอาจะถูกมองข้ามไปเพราะ พวกเราเอาแต่ไม่สนใจในสื่อออนไลน์ที่ส่งข้อมูลทั้งภาพและเสียงต่างๆ มาให้เราได้ชมกันตลอดเวลาทำให้ถึงแม้ว่าในระหว่างที่เราเดินทางไปหรือเดินผ่านเหตุการณ์ดีดีสักอย่างเราก็อาจจะไม่ทันรับรู้ว่ามีเรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้นอยู่ด้วย และน้ันเองที่ทำให้พวกเรารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างใรตัวเรากำลังเปลี่ยนแปลงไป นั้นก็คือพวกเราหลายคนกลายเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น หรือบางครั้งเราก็เผลอพูดบางสิ่งบางอย่างโดยที่ไม่ได้คิดให้รอบคอบซะก่อน วันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวดีดีที่แสดงให้เห็นถึงมิตรภาพดีดีที่ยังมีส่งให้กับคนอื่นๆรอบรอบตัวเรานั้นเอง มาลองดูกันสิว่าเรื่องราวดีดีเหล่านี้จะช่วยทำให้เพื่อนเพื่อนรู้สึกอยากที่จะทำสิ่งดีดีเหล่านี้ หรือบางคนก็อาจจะหวนคิดถึงเรื่องดีดีที่ตัวเองเคยได้ทำผ่านมาก็เป็นได้ ลองไปอ่านกันเลยดีกว่านะ เมื่อเพื่อนคือคนที่ค่อยช่วยเหลือและอยู่เบื้องหลังความสำเร็จอยู่เสมอ อย่างเพื่อนเชียร์ลีดเดอร์ที่ทำให้เพื่อนของเธอได้ถ่ายภาพกับคนที่เธอต้องด้วยการต่อตัวแบบนี้ © reddit ความรักและมิตรภาพไม่ได้จำกัดอยู่แค่กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แต่มันมีให้ได้สำหรับทุกคนที่อยู่รอบตัวเราอย่างภาพนี้คือนกอินทรีที่บาดเจ็บ แล้วได้เข้าหน้าที่มาช่วยเหลือและนำไปรักษาได้ทัน © reddit เมื่อเรามองไปที่ถนนและสังเกตุเห็นสุนัขกำลังพยายามทำอะไรบางอย่างอยู่ที่พื้นถนน และเมื่อเราเข้าไปใกล้ก็พบว่ามีเตาตัวเล็กอยู่ที่พื้นนั้นเอง "ดีนะที่เราเจอและได้ช่วยพาไปไว้ในสระใกล้ๆสวนสาธารณ" © reddit ภาพฉลองงานวันเกิดของคุณตาของเราที่ใครๆอาจจะเห็นว่าเป็นภาพความสุขที่ดูธรรมดา แต่อันที่จริงแล้วกว่าจะมีภาพนี้เกิดขึ้นได้ มันต้องผ่านความพยายามอย่างยิ่งเลย เพราะเค้กที่เพื่อนเพื่อนเห็นในภาพนั้นมันคือเค้กแครอทซึ่งไม่มีเลยในร้านเค้กแถวบ้านเรา แต่ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่คุณตาชอบ พวกเราก็เลยค้นหาร้านที่พอจะทำได้และเดินทางออกไปเพื่อรับเค้กนี้โดยใช้เวลาไปกลับเกือบ 2 ชั่วโมงเพื่อเค้กก้อนเล็กๆก้อนนี้...

ในหนึ่งวันมียี่สิบสี่ชั่วโมงซึ่งพวกเรามีเวลาเหล่านี้เท่ากันทุกคน เพียงแต่ว่าแต่ละควรจะจัดสรรใช้มันอย่างไรเท่านั้นเอง บางคนเลือกที่จะใช้ชีวิตตามใจอยากทำอะไรไปไหนก็เต็มที่ไปเลย แต่บางคนกลับเลือกที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้คนรอบข้างมีความสุข ถ้าถามว่าทางไหนคือสิ่งที่เหมาะที่ควรพวกเราชาวสัพเพเหระก็คงไม่สามารถบอกได้แต่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถบอกได้นั่นก็คือ ไม่ว่าจะเป็นทางไหนก็ขอให้พวกเขาเลิกทำแล้วคิดว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเราไม่คิดเสียดายหรือว่าไม่คิดเสียใจเมื่อลองย้อนกลับมาดูหรือคิดถึงกับเวลาที่เราต้องสูญเสียไปนั้นเอง และวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็มีภาพและเรื่องเล่าสั้นๆซึ่งเป็นความประทับใจจากเพื่อนของพวกเราในโลกออนไลน์ซึ่งมีหลายเรื่องที่เราอ่านแล้วก็ช่วยเติมกำลังใจและความสดใสให้กับพวกเรา เพื่อที่จะได้เดินหน้าต่อไปในวันพรุ่งนี้ได้อย่างเข้มแข็งและถ้าเพื่อนเพื่อนพร้อมแล้วลองมาอ่านกันเลยดีกว่า ของขวัญที่มีค่าที่สุด © chezmire/imgur จากมุมมองที่เห็นก็คงเป็นแค่มือเล็กๆที่กำลังถือแหวนวงหนึ่งเท่านั้นแต่สำหรับเราแล้วมันคือ ช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ทำให้เราเข้าใจถึงความรักได้อย่างแท้จริงเพราะนี่คือภาพ มือเล็กๆของลูกสาวเราเองที่กำลังถือแหวนแต่งงานอยู่ แทนความรักที่เราและสามีที่มีให้กันและกันซึ่งกำลังจะถูกส่งต่อไปยังเจ้าตัวน้อยของเราอีกด้วย ความพยายามอยู่ที่ไหนโซฟาแมวอยู่ที่นั่น © Aware_Mermaid/reddit หลายคนคงมองแค่เป็นภาพน่ารักของแมวที่นั่งอยู่บนโซฟาแต่ใครจะรู้ว่าเรารักเจ้าเหมียวตัวนี้มากขนาดไหนเพราะโซฟาที่เห็นนั่นคือโซฟาที่เราทำเองกับมือทั้งหมดตั้งแต่โครเชต์จากจุดที่ไม่เป็นอะไรเลยและใช้เวลานานหลายเดือนกว่าจะออกมาได้ขนาดนี้ พอเห็นเจ้าเหมียวชอบไปนอนเล่นก็ทำให้เรามีความสุขมากเลย นี่แหละความภูมิใจของเรา © Daisy1211/reddit ความภูมิใจเล็กๆของเรานั่นก็คือการได้ดูแลใครหรืออะไรซักอย่างและ จากภาพของเจ้าตูบตัวน้อยก็คงบอกได้ว่ามีความสุขมากแค่ไหนที่ได้เราดูแล บ้านหลังที่สอง © Fatherlongleg/reddit เมื่อเจ้าตูบที่บ้านป่วยจนต้องย้ายมาพักอยู่ที่คลินิก แต่ดูเหมือนว่ามันจะสบายกว่าอยู่ที่บ้านสะอีกนะเนี่ย เพราะทั้งคุณหมอและผู้ช่วยต่างดูแลมันเหมือนสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวเลย ไม่ได้เพิ่มขึ้นแค่ตัวเลข © Nameless_Kink/reddit 31 ปีนั่นคือตัวเลขอายุของเราเองที่เพิ่มขึ้น และดูเหมือนความรักที่คุณแม่มอบให้ก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามอายุของเราซะด้วยสิ สงสัยหมึกหมด © r_gavin09/reddit ความน่ารักของเเหล่าลูกสุนัข ที่เพิ่งคลอดก็มีมากอยู่แล้วแต่สำหรับกลุ่มนี้ยิ่งน่ารักเข้าไปอีกเพราะว่ามันแต่ละตัวมันดันมีเฉดสีค่อยค่อยอ่อนลงเรียงกันไปแบบนี้ไงล่ะ อย่างกับหมึกพิมพ์ที่กำลังค่อยค่อยหมดเลยตัวสุดท้ายเลยออกมาขาวจัง เป็นได้ทุกอย่างเพื่อเธอ ©...

ถ้าจะให้พวกเราพูดถึงใครสักคนหนึ่งที่ทำให้เราคิดถึงในวันที่เราสามารถเป็นเราในแบบนี้ได้บุคคลนั้นก็คงจะต้องมี สักคนหนึ่งแหละที่เป็นคุณครูของเรา เพราะอย่างน้อยก็ต้องบอกว่าในตอนที่เราเป็นเด็กนั้นเราก็ไม่ได้เก่งกาจที่จะทำได้ทุกอย่างมันก็ต้องมีคนที่อยู่รอบตัวเรานี้แหละที่จะมาช่วยสอนให้เราสามารถทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นได้และวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็ได้อ่านเรื่องราวดีดีจากเพื่อนของเราที่กล่าวถึงคุณครูของเค้า ซึ่งเมื่อเราอ่านแล้วก็ต้องร่วมยินดีไปกับเค้าเหล่านั้นด้วยเพราะว่าการที่มีใครสักคนมามอบสิ่งดีดีเหล่านี้นั้นมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายเลย ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ตอนที่เรายังเรียนอยู่มัธยมต้นวิชาเลขคือสิ่งที่เราไม่ถนัดมากมากเลย ถึงขนาดที่ว่าทำสิบข้อก็ผิดไปสักเจ็ดข้อเห็นจะได้ แต่พอตอนขึ้นมัธยมปลายกลายเป็นว่าเรากลับชอบวิชานี้มากมากไม่ได้เป็นเพราะเราเก่งขึ้นหรอกนะ แต่เป็นเพราะคุณครูที่สอนต่างหากท่านเห็นว่าเราและเพื่อนเพื่อนอีกหลายคนเลยที่ไม่เข้าใจในวิชานี้นอกจากที่คุณครูท่านนี้จะไม่ได้ดุพวกเราแล้วยังตามเด็กๆคนอื่นๆให้มารวมตัวกันในตอนเย็นและอยู่สอนวิชาเลขให้พวกเราอีกรอบแบบช้าๆ และพอเราถามว่าคุณครูจะได้อะไรจากการทำแบบนี้ ท่านตอบสั้นๆว่า "ครูก็ได้ทำหน้าที่ของครูให้ออกมาดีที่สุดยังไงละ" สิ่งที่คุณครูตอบกลับมาก็ทำให้เราและคนอื่นๆหันกลับมาพยายามตั้งใจเรียนกันอย่างมากเพราะเราก็ต้องทำหน้าที่ของเราให้ออกมาดีที่สุดเหมือนกันยังไงละ ผิดเป็นครู ตอนเด็กๆพวกเราน่าจะต้องมีสิ่งที่เรียกว่าการบ้านซึ่งนั้นก็คือสิ่งที่คุณครูของเราในแต่ละวิชาให้พวกเรากลับมาทำหลังจากเรียนเสร็จแล้วในตอนกลางวันนั้นเอง ซึ่งแต่ก่อนเราก็คิดว่ามันไม่ได้มีอะไรสำคัญเลยเพียงแค่เราไปถึงโรงเรียนในตอนเช้าและขอยืมการบ้านจากเพื่อนที่ทำเสร็จแล้วมาคัดลอกตามไม่นานเราก็มีการบ้านพร้อมสิ่งแล้ว แต่คุณครูท่านหนึ่งทำให้เราเข้าใจถึงความสำคัญของการทำการบ้าน เพราะหลังจากเปิดเทมอใหม่ได้ไม่นานวันหนึ่งคุณครูพูดขึ้นในช่วงเช้าก่อนที่จะเริ่มเรียนว่า ครูรู้สึกดีมากมากที่ทุกคนในห้องมีการบ้านมาส่งตรงเวลาเสมอและส่วนใหญ่ก็ถูกเหมือนกันหมดซะด้วย แต่ครูอยากจะขอให้นักเรียนทุกคนช่วยอะไรอีกสักอย่างนั้นก็คือช่วยทำการบ้านเหล่านั้นด้วยตัวเอง เพราะสิ่งที่ครูอยากเห็นก็คือ "คำตอบที่ผิดของแต่ละคนเพื่อที่ว่าครูจะได้ทราบว่าแต่ละคนนั้นยังมีเรื่องที่ไม่เข้าใจตรงไหนบ้างและครูจะได้ช่วยสอนหรือทบทวนในเนื้อหาเหล่านั้น" หลังจากพูดจบแล้วครูก็เริ่มสอนตามปกติและหลังจากวันนั้นผมก็ลองทำการบ้านเองซึ่งแน่นอนว่าบางวันก็ไม่เสร็จและยังมีข้อที่ทำผิดอีกเพียบ แต่คุณครูก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับเรียกผมและเพื่อนคนอื่นๆที่ทำไม่ได้ไปสอนในตอนท้ายชั่วโมงอย่างใจเย็นอีกด้วย นี้แหละผิดเป็นครูจริง ๆ พูดความจริง ©...

พวกเราเคยคิดว่าในวันนี้ที่โลกหมุนไปตามเดิมแต่ความเจริญและการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ที่เกิดจากการคิดและพัฒนาของมนุษย์อีกทั้งเหล่าเครื่องมือต่าง ๆ ก็ถูกคิดค้นทำให้เราสามารถทำเรื่องที่ถ้าย้อนกลับไปไม่กี่ปียังเป็นแค่ภาพฟันเรื่องการ์ตูนสนุกๆอยู่เลย อย่างการเดินทางไปในอวกาศอันแสนไกลที่ตอนนี้ถูกทำให้สั้นลงจนใกล้ความจริงที่ว่าคนธรรมดาก็อาจจะมีโอกาสได้ขึ้นไปชมภาพของโลกเราจากความสูงระดับที่เราคาดไม่ถึงกันอย่างสบาย ๆ แต่ในระหว่างทางเดินและความเจริญแบบก้าวกระโดดนี้ทำให้บางครั้งพวกเราชาวสัพเพเหระได้เห็นว่ามีเพื่อนของเราหลายหลายคนหรือได้ฟังเรื่องราวจากหลายหลายสื่อที่บอกถึงความไม่สนใจผู้อื่น หรือจะเรียกว่าเอาแต่ตัวเองเป็นแกนของทุกอย่างก็มีให้ได้ยินอยู่เสมอ และนั้นคือสิ่งที่เราไม่อยากจะให้มันเกิดขึ้นกับคนที่อยู่รอบตัวเราเลย เพราะพวกเราชาวสัพเพเหระต่างเห็นและต้องการแบบเดียวกันนั้นก็คือการได้อยู่กับสิ่งที่ทำให้เราสะดวกสบายและข้างกายก็มีแต่ผู้คนที่ต่างเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกัน ทั้งนี้ก็เพราะว่าพวกเราคงทำอะไรตามที่ใจอยากไม่ได้ถ้าหากต้องมาค่อยห่วงหน้าพะวงหลังและกังวลกับคนรอบข้างอยู่เสมอ ซึ่งเราก็ยังเชื่อว่ายังมีผู้คนอีกมากมายที่พร้อมจะส่งต่อความรักและหวังดีไปให้คนอื่นๆอยู่ และมันก็ยังคงถูกสร้างและส่งต่อให้ผู้คนจากทุกทุกที่และทุกเวลาเพียงแต่ว่าเราไม่เห็นและอาจจะไม่ได้รับรู้วันนี้พวกเราก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวดีดีเหล่านี้มาส่งมอบให้กับเพื่อนเพื่อนเพื่อที่ว่าเราจะได้เป็นอีกคนที่มั่นใจว่าเรื่องดีดียังมีอยู่เสมอนั้นเอง ขอเข้าเรื่องแรกกับเรื่องราวแห่งความรักจะได้เข้ากับวันแห่งความรักแบบนี้นั้นก็คือ เรื่องราวจากเพื่อนเพื่อนของเรากับวันที่สำคัญวันหนึ่งเลยก็ว่าได้ เมื่อหนุ่มใหญ่ของเราตัดสินใจขอคุณแฟนแต่งงานด้วยการเขียนขอความบนพื้นทรายก่อนจะชักชวนแฟนสาวมาดูข้อความนั้น ซึ่งยังประทับใจได้อีกเมื่อมีนักท่องเที่ยวท่านหนึ่งเดินเข้ามาและอาสาถ่ายภาพจากโดรนของเค้าจากบนอากาศ จึงทำให้วันนี้สมบูรณ์แบบด้วยภาพสวยๆแบบนี้อีกด้วย (ขอบคุณเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกับของขวัญพิเศษที่พิเศษสำหรับเราจริง ๆ ) © JustSambino / reddit ภาพน่ารักๆของหญิงผู้นี้ที่กำลังดูแลเจ้าจิงโจ้น้อยอย่างกับแม่ดูแลลูกด้วยความรักทำให้เราคิดว่ามันคือสิ่งดีดีในช่วงเวลาอันมืดมิดของจิงโจ้ตัวนี้เลย เพราะเจ้าจิงโจ้ไร้บ้านมันกลับได้มาพบกับครอบครัวใหม่ที่รักมันไม่แพ้กับครอบครัวจริงๆของมันเลย © Robert...

รอยสักก็ถือเป็นผลงานศิลปะแขนงหนึ่งเช่นเดียวกันซึ่งมันต้องมีทั้งความชำนาญในการร่างแบบขึ้นโครงร่างและการจินตนาการไปถึงตอนท้ายเมื่อผลงานเรียบร้อยแล้วอีกด้วยและอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันเลยนั้นก็คือตัวเจ้าของรอยสักนั้นเองก็เพราะว่าหากเราไม่ดูแลรูปร่างให้เหมือนเดิมนั้นภาพที่เราเคยได้สักไว้มันก็จะมีความเปลี่ยนแปลงแตกต่างไปจากครั้งแรกที่เราเพิ่งทำเสร็จแล้วอีกด้วย ดังนั้นหากเพื่อนเพื่อนต้องการจะมีภาพสักขนาดใหญ่แล้วละก็ลองคิดถึงว่าจะจะเปลี่ยนแปลงไปทางไหนบ้างในอนาคตเพื่อที่ว่าเข้าภาพรอยสักสวยๆของเพื่อนเพื่อนจะยังคงภาพที่สวยงามไม่เปลี่ยนไปจากวันแรกที่ได้มานั้นเอง และอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ใช้เจ้ารอยสักกันอย่างแพร่หลายนั้นก็คือการที่เราอยากจะบันทึกเรื่องราวหรือความทรงจำไว้กับตัวเอาเพื่อระลึกถึงเรื่องราวเหล่านั้น ซึ่งเราก็พบว่ามีเพื่อนเพื่อนมากมายหลายคนที่เลือกการสร้างสรรค์แบบนี้เพื่อเก็บเป็นเหมือนที่ระลึกหรือสื่อแทนใจนั้นเอง วันนี้เราก็ได้เห็นรอยสักหลายหลายอันที่ดูธรรมดามากมากจนกระทั้งเราได้ฟังเรื่องราวจากเพื่อนเพื่อนของเราทำให้เราได้เข้าใจว่าสิ่งเล็กๆเหล่านี้มันมีเรื่องราวเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่เก็ฐเอาไว้ด้วย เพราะเธอเปรียบเสมือนแสงสว่างยามมืดมิดแบบค่ำคืนที่ไม่มีแสงจันทร์ เราเลยเลือกเจ้าดาวที่ส่องประกายแบบในเกมส์ที่เราชอบเล่นเราทั้งคู่เลยเลือกเจ้าดาวน้อยแทนคำพูดและความเช้าของเราทั้งคู่ © yoshdee / Reddit มันคือสิ่งที่เราเลือกเพื่อเชื่อมโยงความรักและความรู้สึกที่เรามีต่อกัน และนี้คือรูปคู่ของเราแม่ลูกยังไงละเห็นที่ไรต้องโทรหากันทุกครั้ง © diagonallie20 / Reddit ความทรงจำวัยเด็กของเรากับวันที่เราออกไปเดินเล่นไกลออกจากบ้านมากมากและพี่คือคนที่ออกมาพบเราและพาเรากลับบ้าน และตอนนี้เราทั้งคู่ก็ตัดสินใจที่จะใช้ภาพนี้แทนความรู้สึกดีดีที่เตือนเราว่า ในวันที่เราหลงทางหรือเหนื่อยล้าเราก็แค่เดินกลับบ้านเท่านั้นเอง © CalMacT / Reddit ของขวัญจากคุณปู่วัยเก๋าของเราที่เราคาดไม่ถึงเลยนั้นก็คือ ท่านเลือกสักเป็นลายตัวหนังสือลายเดียวกับของเรายังไงละ © meow__meg / Reddit สำหรับคนรักกีฬาแบบเราต้องนี้เลยรอยสักคู่ของเสื้อนักกีฬาที่เราชอบ Seminole-Patriot / Reddit เป้าหมายเล็กของเราคือเติ่มใจให้เต็ม เราตัดสินใจสร้างรอยสักนี้และจะเติมสีเข้าไปที่รูปหัวใจทุกครั้งที่บริจาคโลหิตและที่เราทำแบบนั้นก็เพราะว่าตอนที่เรายังเล็กๆในบ้านของเรามีทั้งคุณพ่อคุณแม่และคุณปู่ แต่วันที่แสนสดใสก็ย่อมต้องมีสายฝนบ้างเพราะคุณปุต้องเข้ารักษาตัวจากเหตุไม่คาดฝัน...

ชาวสัพเพเหระทั้งหลายที่กำลังอยู่ในวัยทำงานหรือกำลังจะเริ่มเข้าไปทำงานเป็นครั้งแรกหรืออาจจะเป็นใครหลายหลายคนที่อาจจะเคยผ่านการทำงานมาแล้วหลายที่ต่างก็มาถามพวกเราเกี่ยวกับเคล็ดลับบางสิ่งบางอย่างที่พวกเค้าจะสามารถเอาไปใช้ในการทำงานได้เพื่อทำให้ตัวเองนั้นก้าวหน้าหรือนอกเหนือจากการทำงานในหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่แล้วว่ายังมีอย่างอื่นอีกบ้างหรือเปล่าที่ยังสามารถทำได้ เพราะแน่นอนว่ามันไม่มีอะไรที่เป็นการบงบอกเลยจากการที่เราเรียนจบมาเพื่อใช้สิ่งต่าางๆ นอกจากวิชาความรู้พื้นฐานและแน่นอนว่าไม่มีพนักงานใหม่คนไหนหรอกที่บริษัทจะส่งคนมาฝึกสอนหรือบอกถึงเรื่องราวต่างๆภายในบริษัท ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราและอีกหลายหลายคนเวลาที่ย้ายที่ทำงานหรือเริ่มงานในที่ใหม่ๆนั้นก็คือเราต้องเตรียมตัวให้พร้อมกับประสบการณ์การลองผิดลองถูกนั้นเอง เพราะใครจะก็บอกไม่ได้หรอกว่าสิ่งที่คุณเคยทำผ่านมานั้นมันเหมือนกับสิ่งที่คุณกำลังจะต้องทำต่อไปหรือไม่ แต่เราชาวสัพเพเหระก็ยังมีเคล็ดลับเล็กๆน้อยๆที่อยากจะเอามาบอกให้เพื่อนเพื่อนของเราได้ลองอ่านและไปปรับใช้กันดูตามสถานะการณ์ต่าง ๆ ซึ่งมันอาจจะดีกว่าที่เราได้เคยเตรียมตัวหรือฟังเรื่องราวเหลานี้มาบ้างเพราะการที่เราไม่มีหรือไม่รู้อะไรหรือไม่มีการเตรียมตัวมาก่อนมันก็ทำให้เราสามารถทำบางสิ่งบางอย่างผิดพลาดไปได้ง่ายๆเลยละ สิ่งแรกเลยเวลาที่มีข้อเสนอที่ฟังดูดีจากบริษัทเราอยากจะให้เพื่อนเพื่อนลองฟังอย่างตั้งใจ และอย่าเพ่งเร่งรีบที่จะรับข้อเสนอเหล่านั้น ที่เราแนะนำแบบนี้เพราะว่าไม่มีอะไรได้มาแบบเปล่าๆหรอกนะ อย่างการที่บริษัทจะทำการขึ้นค่าแรงหรือการเลื่อนตำแหน่งให้ใครสักคนแล้วละก็มันมักจะมาพร้อมกับความรับผิดชอบเพิ่มเติมจากที่คุณเคยทำอยู่แล้วอีกด้วยดังนั้นที่เราบอกให้คุณชลอการตอบรับก็เพื่อที่ว่าคุณจะได้ถามคำถามบางอย่างเพิ่มและขอข้อมูลอื่นๆอย่างเช่นความคาดหวังที่ต้องการจากการเพิ่มเงินเดือนครั้งนี้ หรือทักษะของหน้าที่ใหม่ที่ได้เสนอมานั้นเราเองมีพร้อมหรือยังขาดส่วนไหนอีกบ้างหรือเปล่าอีกทั้งการที่เราสามารถใช้เวลาก่อนการตอบรับเพื่อกลับไปต่อรองสิ่งต่างๆเพิ่มได้อีกอย่างเช่น คุณอาจจะกำลังมองหาหรือได้งานที่มีผลตอบแทนใกล้เคียงกันก็สามารถตัดสินใจเลือกสิ่งที่เหมาะสมได้ หรือหากคุณคิดว่าหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายใหม่นั้นเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยทำมาก่อนก็ยังสามารถขอผู้ช่วยหรืออาจจะขยับเวลาเพื่อเรียนรู้งานต่าง ๆได้อีกด้วยนั้นเอง ซึ่งหากคุณมีเวลาคิดอย่างเพียงพอและทบทวนถึงสิ่งที่ได้มานั้นคือสิ่งตอบแทนเทียบกับเวลาและความรับผิดชอบต่างๆที่คุณจะต้องมีเพิ่มเข้าไปแล้วบางครั้งมันอาจจะกลายเป็นว่าคุณปฎิเสธโอกาสนั้นไปมันยังจะดีกับตัวคุณเองซะมากกว่าเพราะความสุขของแต่ละคนและเป้าหมายของแต่ละคนก็แตกต่างกันดังนั้นสิ่งตอบแทนที่เราอยากจะได้ก็ไม่เหมือนกันการคิดอย่างรอบครอบจึงเป็นสิ่งที่เราอยากแนะนำให้เพื่อนเพื่อนได้ลองทำก่อนที่จะตอบรับข้อเสนอหรือโอกาสใหม่ๆที่เข้ามานั้นเอง ทราบไว้เป็นแนวทางอย่างหนึ่งเลยว่าถึงแม้ว่าคุณจะเก่งที่สุดในทีมแต่การเลื่อนตำแหน่งในทันทีหรือปีแรกก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย @Parks and Recreation ผลการทำงานถือเป็นตัวชี้วัดหรือเป็นสิ่งที่ใช้ในการประเมินในตอนสิ้นปีก็จริงแต่ว่าการที่คุณเข้ามา ทำงานที่ใหม่ในปีแรกนั้นถึงแม้ว่าจะทำงานที่ได้รับมอบหมายได้ดีมากมากแต่นั้นก็ไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสิ้นปีคุณจะได้ขึ้นตำแหน่งนั้นเป็นเพราะว่าในช่วงต้นของการเริ่มงานไม่ว่าที่ไหนก็แล้วแต่ทีมงานหรือหัวหน้าจะค่อยๆให้งานที่เหมาะสมกับเราโดยเริ่มจากสิ่งที่ทีมคิดว่าง่ายท่ีจะเรียนรู้นั้นเองและอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับเลยว่าก่อนหน้าที่เราจะเข้ามานั้นทีมงานก็ยอมที่จะต้องมีคนที่สร้างผลงานที่กำลังรอที่จะขึ้นตำแหน่งอยู่นั้นเองดังนั้นดังนั้นสิ่งที่เราทำได้ก็คือเตรียมตัวให้พร้อมและเก็บเกี่ยวประสบการณ์และเรื่องราวต่างๆ ที่จะทำให้เราพร้อมสำหรับการรับข้อเสนอใหม่ๆที่เหมาะสมกับเวลานั้นเอง ฝ่ายไอทีสามารถเก็บข้อมูลการใช้งานบนระบบต่างๆของออฟฟิศได้มากกว่าที่หลายหลายคนคิด © Mr. Robot / USA TV Network คงไม่มีใครปฎิเสธว่าปัจจุบันนั้นการทำงานที่ออฟฟิศนั้นสะดวกสบายขึ้นมากไม่ว่าจะเป็นการนัดประชุมหรือส่งเอกสารขออนุมัติต่างๆ ก็สามารถทำผ่านระบบไอทีได้ทั้งหมดอีกทั้งเรายังสามารถค้นหาข้อมูลต่างๆ...

วันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระอยากจะมากล่าวถึงเรื่องราวดีดีจากเพื่อนเพื่อนที่เป็นเหมือนแรงบัลดาลใจเล็กที่ทำให้หลายหลายคนเติบโตและก้าวเดินมาได้ถึงทุกวันนี้ใช่แล้วละวันนี้เราจะมาพูดถึงคุณครูของเรานี้แหละซึ่งคิดว่าเพื่อนเพื่อนยังไงก็คงจะต้องมีคุณครูสักคนให้คิดถึงกันบ้างแหละเพราะอย่างน้อยเราก็ได้วิชาความรู้และบางท่านก็สอนและให้อะไรบางอย่างที่มากกว่าที่เราคิดอีกเยอะเลยนะ พลังจากการมีคนที่เชื่อมั่น เราอยากจะบอกขอบคุณบุคคลท่านหนึ่งที่ถือเป็นหนึ่งในคนที่ช่วยทำให้เรามีทุกวันนี้ได้นั้นก็คือคุณครูสอนภาษาอังกฤษและวรรณคดีของเรานั้นเองตอนที่เราพบกันท่านเพิ่งเริ่มสอนมาสอนได้ไม่นานตอนนั้นคณุอายุเพียง 22 ปีมันเป็นธรรมดาที่อะไรที่เพิ่งเริ่มต้นจะยังไม่คงที่ ในตอนนั้นเธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้การเรียนออกมาสนุกสนาน ซึ่งนั้นก็เป็นสิ่งที่หลายหลายคนชอบมากมากแต่สิ่งที่ทำให้เธอเป็นครูที่ทำให้เราไม่มีวันลืมเลยนั้นก็คือ ในวันเกิดของนักเรียนทุกคน เธอจะมอบสมุดโน้ตขนาดเล็ก แม้ว่ามันเป็นเพียงสมุดบันทึกเล็กๆ ที่หาได้ทั่วไปแต่สิ่งที่เธอมอบให้มันมากกว่านั้นเพราะครูจะเขียนข้อความลงไปที่หน้าแรกเพื่อบอกว่า พวกเราเป็นนักเรียนที่เธอชอบมากแค่ไหน และบอกถึงความรู้สึกของครูว่าพวกเราจะไปได้ไกลแค่ไหนสำหรับบางคนมันอาจจะดูธรรมดามากมากแต่สำหรับเด็กอายุ 13 ปีอย่างเราตอนนั้นมันสร้างความรู้สึกมั่นใจในการเรียนของเราอย่างมากทุกครั้งที่เรารู้สึกเหมือนกับกำลังจะหมดแรงพอได้มาอ่านข้อความในโน็ตเล่มนี้ก็จะมีแรงฮึดเพราะเรารู้สึกว่ายังมีคนที่ค่อยให้กำลังใจและเชื่อมั่นว่าเราจะทำสิ่งดีดีและสร้างสรรค์โอกาสให้กับตัวเราเองได้เสมอ "ขอบคุณคุณครูที่เชื่อมันในตัวลูกศิษย์อย่างเรา" แบบอย่างที่ดี ตอนที่เราเรียนอยู่ชั้นประถมตอนนั้นอะไรมันก็ดูเป็นเรื่องเป็นราวไปหมดทุกสิ่งรอบตัวเหมือนกับมาเพื่อนสร้างความไม่มั่นใจให้กับเราเลย และมีอยู่ครั้งหนึ่งคุณแม่ตัดผมหน้าม้าให้เราแต่กลายเป็นว่ามันออกมาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่และพอไปถึงที่โรงเรียนก็กลายเป็นว่ามีเพื่อนในห้องบางคนเข้ามาแซวเราเรื่องผมซึ่งเราไม่รู้จะทำอย่างไรก็ทำได้แต่วิ่งไปหลบอยู่ในห้องน้ำเท่านั้นเอง ระหว่างที่เราไม่อยู่กลายเป็นว่าตอนที่เราวิ่งออกมานั้นคุณครูใหญ่เห็นเข้าพอดีแล้วก็เข้าไปถามเด็กๆคนอื่นๆที่อยู่ในห้องถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และท้ายที่สุดครูก็มาพาเรากลับเข้าไปในห้องเรียนและบอกกับเราว่าเราต้องมีความมั่นใจไม่ต้องไปหวั่นไหวกับเสียงที่เราไม่ชอบ และมันก็ยังไม่หมดแค่นั้นเพราะเช้าวันต่อมาคุณครูใหญ่ขึ้นไปพูดหน้าเสาธงโดยตัดผมตัวเองสั้นเกรียนเลยแล้วบอกกับเด็กๆคนอื่นๆว่า "ทรงผมมันก็มีสั้นมียาวบางครั้งก็ตัดไม่สวยได้ซึ่งก็ได้และไม่นานผมมันก็ยาวขึ้นมาเองแล้ว" ดังนั้นเราไม่ควรแซวกันเรื่องนี้อีกซึ่งนั้นก็ทำให้ปลื้มครูมากมาก เพราะนอกจากจะให้กำลังใจเราแล้วท่านยังพยายามไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกด้วย คิดรอบด้านจริงๆเลยนะคุณครู นอกเวลาเรียน หลังหนึ่งตอนที่เรายังซนอยู่บังเอิญเราขับจักรยานแล้วไปล้มทำให้ต้องหยุดเรียนถึงสองสัปดาห์เพราะเดินทางลำบาก ซึ้งตอนนั้นใก้ลสอบแล้วเราก็เกรงว่าจะเรียนไม่ทันเพื่อนแต่แล้วกลายเป็นว่าทุกๆเย็นคุณครูประจำชั้นของเราจะแวะมาหาเราและเอาโน๊ตย่อของวิชาต่างๆ ที่เรียนในแต่ละวันมาสอนเราแบบสั้นๆเกือบสองชั่วโมงทุกวัน...